انواع سیستم ایمنی درمانی سرطان چیست؟
محققان ایمونوتراپی در حال کشف روشهای مختلفی برای کمک به سیستم ایمنی بدن در شناسایی و از بین بردن سلولهای سرطانی هستند.
ایمونوتراپی گلبول سفید (T-Cell): این روش به منظور تقویت سلولهای ایمنی کلیدی شما طراحی شده است. در اصل، پزشکان گلبول های سفید بدن را از تومور شما خارج می کنند، سپس می فهمند کدام یک در برابر رشد سلولهای سرطانی بیشتر می‌جنگد. سپس ژنهای موجود در آن سلول ها را قوی تر ساخته و آنها را به بدن شما بازمی‌گردانند. این رویکرد اثر زیادی در درمان انواع مختلف سرطان داشته است.
ایمونوتراپی CAR T-Cell: نوعی ایمونوتراپی گلبول سفید است. این روش درمانی گاهی اوقات برای معالجه لوسمی لنفوبلاستیک حاد در کودکان و بزرگسالان و انواع خاصی از لنفوم سلول B در بزرگسالان که با سایر روشها درمان نشده‌اند، استفاده می‌شود.
واکسن سرطان: روش دیگری از ایمونوتراپی است که شباهت زیادی با روشهای دیگر دارد. به طور کلی در دو گروه قرار می گیرند. هر دو آنها با ماده ای به نام آنتی ژن کار می‌کنند که سیستم ایمنی بدن را فریب می‌دهند. واکسن پیشگیری از سرطان علیه ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) استفاده می شود. این ویروس باعث سرطان دهانه رحم، مقعد و انواع دیگر سرطان می شود.
واکسن ها به گلبول‌های سفید بدن کمک می‌کنند تا سلولهای سرطانی را شناسایی کنند و از بین ببرند. همچنین می توانند تعداد آنتی بادی‌ها (سلول هایی که مهاجمان را نابود می کنند) را در سیستم ایمنی بدن افزایش دهند.
مهارکننده های بازرسی
سیستم ایمنی بدن ما دارای مجموعه ای از ایست های بازرسی است که مانع از کشته شدن سلول های سالم می شود. بعضی اوقات، سلولهای سرطانی از این مزیت استفاده می کنند و خود را به عنوان سلول سالم جا می زنند و از دید سیستم دفاعی بدن پنهان می مانند. به این ترتیب، سیستم ایمنی بدن سلول سرطانی را به عنوان مهاجم تشخیص نمی‌دهد. داروهای ایمونوتراپی به سیستم ایمنی بدن کمک می کنند تا سرطان را به عنوان یک مشکل ببیند و با آن مبارزه کند. مهارکننده های بازرسی برای درمان بسیاری از سرطانهای مختلف در آزمایشات بالینی قرار دارند. برخی از مبتلایان به ملانوم متاستاتیک، سرطان ریه، مثانه، کلیه، سر و گردن و لنفوم هوچکین با این روش معالجه می شوند. آنتی بادی های مونوکلونال، مولکول هایی هستند که در آزمایشگاه ساخته می شوند. این آنتی بادی ها برای شناسایی و حمله به سلول های سرطانی طراحی شده اند.
سیستم ایمنی بدن در ردیابی چیزهایی که می توانند به بدن آسیب بزنند خوب عمل می‌کند، اما همیشه سلول های سرطانی را به عنوان عنصر بد نمی بیند. آنتی بادی های مونوکلونال به بدن کمک می کنند تا بهتر به سلولهای سرطانی حمله کند. آنها به سلولهای سرطانی متصل می شوند سپس مانند یک چراغ، آن سلول ها را در سیستم ایمنی بدن قابل مشاهده تر می کنند، بنابراین سیستم ایمنی بدن می تواند با آنها مبارزه کند. برخی از آنتی بادی های مونوکلونال می توانند داروهای شیمی درمانی یا مواد رادیواکتیو را حمل کنند و با متصل شدن به سلولهای سرطانی به توقف رشد آنها منجر شوند. این مولکول ها انواع مختلف سرطان را درمان می کنند.
بیشتر بخوانید: بهبودی سرطان به چه معناست؟
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید.
